با مشورت همسرم قدم در راه مدرسه‌سازی گذاشتیم

پرستار است و عاشق کار پرستاری و مراقبت‌‌کردن و شاید همین علاقه بود که ملیحه‌سادات موسوی که کارشناسی‌اش را از دانشگاه شیراز گرفته بود، راهی آمریکا می‌کند و کارشناسی ارشدش را از دانشگاه‌های آمریکا می‌گیرد و سال‌ها در آموزش پرستاری خدمت می‌کند.

به گزارش گروه روی خط‌ رسانه‌های خبرگزاری برنا؛ ملیحه‌سادات موسوی، همسر رضا سطوت‌منش، خیر مدرسه‌ساز است که همراهی با همسر، او را هم به یکی از خیران تبدیل کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به‌شدت موافق مدرسه‌سازی بودم/ همراه نیکوکار و خیر بودن غنیمتی بزرگ است که کمتر نصیب کسی می‌شود

 موسوی در پاسخ به این سؤال که از اینکه همسر خیر مدرسه‌ساز هستید، چه حسی دارید؟ گفت: «خیلی خوشحالم؛ چراکه شروع کار مدرسه‌سازی با پیشنهاد من و مشاوره‌ای که با هم داشتیم، شکل گرفت و به این نتیجه رسیدیم که کار مدرسه‌سازی می‌تواند بهترین حوزه برای فعالیت در کشور باشد. ما فقط یکی از مدرسه‌های استان گلستان را مشترک ساختیم و بقیه مدارس را همسرم به‌تنهایی ساخت. البته در این راه من او را تشویق می‌کردم؛ چراکه به‌شدت موافق کار مدرسه‌سازی بودم.

این بانوی خیر مدرسه ساز درباره اینکه چه اتفاقی می‌افتد که زنی مرد خانواده را به‌سمت مدرسه‌سازی ترغیب می‌کند؟ افزود: احساس می‌کردم رضا، همسرم، از درآمدی که دارد، می‌تواند در راهی استفاده کند که هم باقیات و صالحاتی برایش باشد و هم منفعتی برای عده‌ای در جامعه داشته باشد. بنابراین فکر کردیم چه بهتر که در راه مدرسه‌سازی استفاده شود.

او در خصوص انتخاب مدرسه‌سازی بیان کرد: من خودم موافق آموزش هستم. در طول دوران خدمتم شاید از 30 سال، 2۹-2۸ سالش را در آموزش‌وپرورش کار کردم و همیشه فکر می‌کردم با آموزش صحیح می‌توان افراد را به آن راه درست هدایت کرد.

نقش بانوان در ترغیب خانواده به مدرسه‌سازی

موسوی در خصوص نقش بانوان در توسعه فرهنگ مدرسه‌سازی و نیکوکاری چقدر است، تصریح کرد: من فکر می‌کنم اگر زنان توان مالی داشته باشند و به‌درستی توجیه شوند که ازلحاظ مالی می‌توانند در امور و کارهای خیر مشارکت کنند، به بهترین شکل هزینه کرده و در مدرسه‌سازی مشارکت می‌کنند. به اعتقاد من، همین کارهای به‌ظاهر کوچک می‌تواند کمک بسیاری به ترقی و رشد علم در جامعه کند.

او درباره تأثیرگذاری و مشارکت زنان در امر کارهای خیر و مدرسه‌سازی ادامه داد: بدون شک، هر زنی می‌تواند مشاور خوبی برای همسرش باشد؛ اما اگر توان مالی نیز داشته باشد، می‌تواند هزینه مدرسه را قبول کند و در کنار مدرسه‌سازی، مشاوره و کمک‌های فکری به همسر و فرزندان و اطرافیانش بدهد و به اعتقاد من، زنان ۱۰۰ درصد در ترغیب خانواده به‌سمت مدرسه‌سازی تأثیر دارند.

این خیر مدرسه‌ساز به افرادی که از تمکن مالی برخوردارند، توصیه می‌کند: من ۱۰۰ درصد فکر می‌کنم آن چیزی که برای هر انسانی می‌ماند، همان کارهایی است که در این دنیا انجام می‌دهد؛ چون واقعاً هر فردی که درآمد کافی داشته باشد، هر چقدر مسافرت برود و هر چقدر هم خرج کند، درنهایت ایام خوبی را می‌گذراند؛ اما منشأ خیری نخواهد بود. حالا اگر همین افراد بخشی از درآمدهایشان را در کارهای خیر و نیکوکاری هزینه کنند، می‌توانند منشأ خیر فراوانی در جامعه شوند.

این خیر مدرسه‌ساز با اشاره به احساس خود به عنوان یک خیر مدرسه ساز بودن گفت: حس خوبی دارم، چون فکر می‌کنم در حد خودم توانسته‌ام کار کوچکی انجام بدهم و بچه‌ها بتوانند سال‌ها در آن مدرسه درس بخوانند و منشأ خیر و باقیات و الصالحات برایم شود.

مردم در ساخت مدارس به دولت کمک کنند/ مدرسه‌سازی وظیفه دولت است یا مردم؟

این خیر مدرسه‌ساز در این باره ادامه داد: من فکر می‌کنم دولت وظایفی دارد که باید انجام بدهد؛ ولی افرادی که از درآمد و ثروت بسیاری برخوردار هستند، می‌توانند از آن درست استفاده کنند و به دولت در ساخت مدارس و ارتقای علمی جامعه کمک کنند.

او افزود: اگر کسی که وضع مالی مناسبی دارد، با خودش بگوید هرچه دارم، برای خودم است و مشکلات و کمبودهای جامعه به من مربوط نیست، اصلاً کار درستی نیست و به افراد ثروتمند پیشنهاد می‌کنم اگر می‌توانند، مدرسه بسازند.

انتظار از آموزش‌وپرورش؛ استفاده احسن از مدرسه

موسوی در این باره بیان کرد: باید به‌نحواحسن از این مدرسه استفاده شود، به‌اندازه ظرفیتش دانش‌آموز بپذیرد و از معلمان خوبی برای تدریس استفاده کند تا نتیجه آن تعلیم‌وتربیت دانش‌آموزان باشد. کار بعدی، نگهداری از مدرسه است که قطعاً مهم است و باید از ساختمان مدارس مراقبت و رسیدگی شود.

 او درباره استفاده بهینه از مدارس در پایان گفت: وقتی کار خیری انجام می‌دهیم و دانش‌آموزی در مدرسه درس می‌خواند، علاقه‌مند می‌شویم آن دانش‌آموز درجات عالی را طی کند و در جامعه به فرد موفقی تبدیل شود. بدون شک، من و همه خیرین مدرسه‌ساز وقتی می‌بینیم دانش‌آموزان از پایه‌ای به پایه بالاتر می‌روند و به مدارج برتر دست می‌یابند، بسیارخوشحال می‌شویم و اثر خوب و مثبتی روی خود خیرین و خانواده‌هایشان می‌گذارند.

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: خیرین مدرسه ساز مدرسه سازی خیر مدرسه ساز مدرسه سازی فکر می کنم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۸۸۳۳۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

برای نجات خودم شوهرم را کشتم

 اردیبهشت سال ۱۴۰۲ زن جوانی به نام مریم، هراسان از خانه‌اش خارج شد و در حالی که از قتل شوهرش خبر می‌داد از همسایه‌ها کمک خواست.

دقایقی بعد مأموران پلیس پاکدشت در محل حاضر شدند و پس از بررسی‌های اولیه مشخص شد که مرد ۴۲ ساله‌ای به نام کریم با ضربه کارد به قلبش جان باخته است.

همسر مقتول پس از حضور در پلیس آگاهی به قتل همسرش اعتراف کرد و در تشریح ماجرا به مأموران گفت: ۴ سال پیش با کریم ازدواج کردم، اما از همان روز‌های اول زندگی‌مان به اختلاف خوردیم و مدام باهم دعوا می‌کردیم تا اینکه خانواده‌های‌مان توصیه کردند اگر بچه‌دار شویم اختلاف‌هایمان حل می‌شود. دوسال بعد صاحب فرزند شدیم. اما همسرم هر روز بداخلاق‌تر از قبل می‌شد و ما همیشه باهم درگیر بودیم. او سر هر موضوعی من را به باد کتک می‌گرفت. کار درست و حسابی نداشت و ما همیشه با مشکلات اقتصادی روبه‌رو بودیم.

وی درباره روز حادثه نیز گفت: صبح خواب بودم که همسرم با کتک بیدارم کرد و از من خواست تا به‌سرعت برایش صبحانه آماده کنم. در حال درست کردن چای بودم که به دلیل مخارج نوزادمان با من دعوا کرد و گفت که چرا بچه را از شیرخشک نمی‌گیری و چرا از پوشک استفاده می‌کنی؛ من پول خرید شیرخشک و پوشک ندارم و... بعد هم به من گفت که باید گوشی تلفنم را به او بدهم تا آن را چک کند، وقتی من مخالفت کردم به جانم افتاد و کتکم زد، با دستانش گلویم را فشار داد به‌طوری که چشم‌هایم سیاهی رفت، درحالی که برای نجاتم تقلا می‌کردم دستم به چاقویی خورد و آن را برداشتم و ضربه‌ای به او زدم که روی زمین افتاد و غرق در خون شد.

در این میان پزشکی‌قانونی نیز در گزارشی علت مرگ را پارگی شریان‌های قلب و خونریزی شدید داخلی اعلام کرد.

با تکمیل تحقیقات و اعتراف صریح متهم، صحنه جرم بازسازی شد و پرونده برای رسیدگی به شعبه دهم دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.

در دادگاه چه گذشت

در ابتدای این جلسه پدر و مادر مقتول از طرف خود و نوه خردسالشان درخواست قصاص کردند.

پدر کریم به قضات گفت: متهم برای تبرئه خودش دروغ گفته، پسرم هیچ‌گاه او را کتک نزده بود. ما نمی‌دانیم که واقعاً چه اتفاقی افتاده و عروس‌مان چگونه با بی‌رحمی پسرمان را به قتل رسانده است، اما هرگز حاضر به مصالحه نیستیم و درخواست قصاص او را داریم.

پس از آن متهم به جایگاه رفت و به قضات گفت: روز حادثه با شوک ضربه‌های کریم از خواب پریدم بعد هم سر موضوعی با من درگیر شد و گلویم را گرفت، داشتم خفه می‌شدم و از آنجا که همسرم مرد تنومندی بود، نمی‌توانستم خودم را از دستش نجات دهم و چشم‌هایم سیاهی رفت.

دستم را روی زمین می‌کشیدم که به یکباره دستم به کارد میوه‌خوری خورد و آن را جلوی سینه‌اش گرفتم تا بترسد و رهایم کند، اما چاقو ناخواسته وارد قلبش شد.

آنقدر شوکه شده بودم که نمی‌دانستم چه کار کنم تا به خودم آمدم از همسایه‌ها کمک خواستم.

در ادامه قاضی از متهم پرسید شما چاقو را برای ترساندن همسرتان جلوی قفسه سینه‌اش گذاشتید یا برای دفاع از خودتان؟

متهم جواب داد: برای ترساندن همسرم. من چاقو را بین خودم و او قرار دادم تا گلویم را رها کند، اما او قصد جانم را کرده بود.

با پایان جلسه قضات برای صدور رأی وارد شور شدند.

روزنامه ایران

باشگاه خبرنگاران جوان اجتماعی حوادث و انتظامی